Altı ayda yirmi bir trajedi. DGFiP’nin müdürü Amélie Verdier, Fransız gazetesine şunları itiraf etti: “Bunlar tüm topluluğumuzu travmatize eden dramlar ve endişe verici rakamlar. Kesinlikle hafife almak istemiyorum.”
Aslında bu sorun DGFiP’de her zaman vardı ve intihar oranları özellikle yüksekti. Yaklaşık 94 bin çalışanı olan bu kurum 2012’de çok karanlık bir yıl geçirdi ve 19 ölüm yaşandı. Ama o zamandan beri rakamlar yılda altı ile on iki arasında seyrediyordu: 2023’te 11 vaka, 2024’te dokuz vaka vardı. Yeni rakamlar ise 2025'te yalnızca altı ayda meydana geldi.
2025’teki sayılar, daha yılın yarısı dolmuşken tüm rekorları kırma yolunda ilerliyor. Bu rakamlar, Fransa’daki genel nüfus ortalamasıyla net bir tezat oluşturuyor; ülkede intihar oranı her 100.000 kişide 13,4 ölüm. Eğer bu eğilim altı ay daha sürerse, ulusal ortalamanın iki katına çıkacak.
Ekonomi Bakanı Éric Lombard, DGFiP’den sorumlu isim olarak, Salı günü habere yanıt verdi. Ulusal Meclis’in Maliye Komisyonu’nda konuyla ilgili sorulunca şöyle dedi: “Durumu takip ediyoruz, ama bunun organizasyonla, iş yüküyle ya da yönetimle ilgili olduğunu düşünmüyorum.”
Bakanlıkta toplantı
Çarşamba günü Ekonomi ve Maliye Bakanlığı’nda, sendikalarla yönetim arasında bu intihar dalgasını ele almak üzere bir toplantı yapıldı. Sendikalar bu konuda özellikle endişeli.
Toplantıya Lille Üniversite Hastanesi’nin ulusal referans psikiyatristi ve intihar davranışları uzmanı Dr. François Ducrot da katıldı. BFMTV kanalına yaptığı açıklamada, iş ile ölümler arasında doğrudan bağ kurmanın zor olduğunu söyledi: “İntihar son derece çok faktörlü bir olgudur. Biyolojik, genetik, çevresel, ailevi, mali, psikososyal etkenler vardır,” dedi. Psikiyatr, işte yaşanan olayların veya çalışma koşullarının intihar davranışını tetikleyebileceğini ancak doğrudan bir neden-sonuç ilişkisi kurmanın zor olduğunu vurguladı.
Yılın ilk ölümü 10 Ocak’ta yaşandı. O Cuma sabahı, Seine-Saint-Denis departmanındaki Saint-Denis Kamu Maliyesi merkezine giren ilk memurlar, genç bir müfettişi binanın giriş holünde asılmış olarak buldu. 30 yaşına bile gelmemişti.
Analiz için önemli olan bir başka ayrıntı ise, bakanlığın diğer müdürlüklerinde benzer bir gelişme yaşanmamış olması. 7 Mayıs’ta Bercy’deki ana binanın çatısından atlayarak intihar eden çamaşırhanede görevli bir kadın hariç.
2008’de eski Vergi İdaresi Genel Müdürlüğü ile Kamu Muhasebesi Genel Müdürlüğü birleştiğinden bu yana DGFiP yaklaşık 32 bin kadro azalttı. 2024 sonunda 93 bin 800 çalışanı kaldı, bunların 4 bin 360’ı sözleşmeli personel. Sendikalara göre kamu yönetiminde en çok personel azaltan kurum burası.
Şubat ayında yapılan ve 52 bin 891 yanıt alınan son kurum içi anket de huzursuzluğu ortaya koyuyor. Çalışanların yüzde 60’ı DGFiP’in doğru yönde ilerlemediğini düşünüyor; bu oran genel merkezi idarede yüzde 30. Çalışma yükünden memnun olanların oranı DGFiP’de yüzde 54, devletin diğer bölümlerinde yüzde 72. Kamu maliyesi çalışanlarının üçte biri stres seviyelerini çok yüksek olarak tanımlıyor.
DGFiP yönetimi, intiharın iş yerinde gerçekleşmesi durumunda soruşturma açıyor. Sendikalar ise ölüm nerede gerçekleşirse gerçekleşsin her vakada sistemli soruşturma yapılmasını talep ediyor ki durumu anlamak ve çözüm bulmak mümkün olsun.
